Κυριακή 1 Απριλίου 2012

(............)


Δυο σταγόνες στο τζάμι
 η ψυχή μου ποτάμι
 έναν ξέμπαρκο στίχο 
σημαδεύω στον τοίχο, δεν μπορώ....




15 σχόλια:

  1. Μέρα δικαιολογίας σήμερα...μέρα που επιτρέπεται η ψευδαίσθηση...Ελα να πούμε μέσα σε τούτη την Αλήθεια μας ένα γλυκό ψέμα ...Να κάνουμε πως είναι όλα αλλιώς..Ελα ..δεν έχει τελειώσει η μέρα ακόμα..προλαβαίνουμε !!
    Κλείσε τα μάτια και πες πόσο η όμορφη παρουσία αγγίζει τα μαλλιά ,το δέρμα ,τα χείλη...Εχει ο θεός για αύριο... Σήμερα ... σήμερα ήταν όλα δικά μας !!
    Καλό μήνα κι από εδώ..
    Ενα όμορφο απόγευμα εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεσποινα,

      Συμφωνω μαζι σου, γι' αυτο θα φορεσω το παραμυθι μου για σημερα, θα βαψω κι ενα ροζ χαμογελο στα χειλη και θα βγω σεργιανι στα δικα μου σοκακια.

      Σ'ευχαριστω για την ενθαρρυνση και σου στελνω Απριλιατικο φιλι απο ψυχης! :)

      Διαγραφή
  2. Πόσο πολύ θα μ'άρεσε να 'μοιαζε ο μήνας που μπήκε με ξέμπαρκο στίχο.
    Όπως και να 'χει... να φυλάει μια κάποια γλύκα εύχομαι. Και να μην μείνει εντελώς ασυγκίνητος από τα καλοπιάσματά μας.

    όμορφο βράδυ (πρωί;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μια φορα κι εναν τρελλο,

      Για την ωρα ας μεινουμε με την προσδοκια, αλλωστε η εποχες που ζουμε ολες ξεμπαρκες ειναι. Οπως και να 'χει, καποια γλυκα οντως κρυβεται....Πασχα πλησιαζει ολο και καποια γλυκια ουσια θα υπαρξει στην ατμοσφαιρα.

      Καλο σου βραδυ με εγκαρδιο χαμογελο. :)

      Διαγραφή
  3. καταρράχτες στα μάτια κατοικίσανε... πουλιά ξεχύθηκαν στους ουρανούς από κλαδιά δραπετεύουνε...
    ας ζήσουμε για λίγο στο όνειρο... έτσι κι αλλιώς τίποτα δεν κοστίζει...

    :)) καλό ξημέρωμα να έχουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μονο που οταν ξυπναμε εχουν στερεψει τα ματια κι εχει ομιχλη γυρω μας.... μερικες φορες τα ονειρα κοστιζουν πολυ ακριβα ομως δεν το καταλαβαινουμε αμεσως μα πολυ αργοτερα.

      Σε καλημεριζω Λυχναρι μου. :))

      Διαγραφή
  4. Σε προσέχω σαν δάκρυ –Ρηνιω Παπανικολα

    Σε προσέχω σαν δάκρυ μη χάσει το σχήμα του,
    τι νομίζεις μας έχει απομείνει καρδιά μου,
    μια φούχτα τσαγανόφλουδες.

    Σε προσέχω σα δάκρυ μη χάσει το σχήμα του.
    -Ξέρεις; Ναι, ξέρεις.
    -Εγώ δεν ξέρω.

    Κι οι ψαλμωδίες δεν τολμάνε ν’ αγγίξουν
    τον θόλο τους και χάνεται ο απόηχος.
    Αλάτισέ μου το σκήπτρο σου κι αυτή
    τη γεύση την έχασα.

    Τι νομίζεις μας έχει απομείνει καρδιά μου,
    μια αντάρα μες στη θάλασσα.
    Ημέρωσέ μου τα κίτρινα, υποφέρω.
    Φέρε τη γνώμη σου κοντά μου, εξαφανίζονται.

    Τα τζιτζίκια όπως πάντα ξετρελαίνουν τον κόσμο,
    ήχος πυκνός και αδιάσπαστος, ήχος παρηγορητικός,
    ήχος καθησυχαστικός, ήχος που δεν μας αφορά πια.
    Σε προσέχω σα δάκρυ μη χάσει το σχήμα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Phantomas,

      Σ' ευχαριστώ πολύ για το όμορφο αυτό ποίημα. Στο ανταποδίδω με αυτό :

      http://www.youtube.com/watch?v=CzrqpPNzrl8&feature=related

      Θέλω κοντά μου τη σιωπή των ήχων
      που σαν γυρνάνε απ’ το ταξίδι τους
      διαλέγουν να κουρνιάσουν δίπλα μου....

      Την καλημέρα μου. :))

      Διαγραφή
  5. Την εικόνα καθόμουν και την χάζευα...
    το τραγούδι πήγε κατευθείαν
    στα αγαπημένα μου...
    ...
    Καλό μήνα εύχομαι,
    και όπως η άνοιξη
    νικά τον χειμώνα...
    έτσι και η ζωή
    τον "θάνατο"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλο μηνα Ξυλινε,

      Μην ξεχνας πως μπορει να υπαρξουν στιγμες στη ζωη μας που θα νιωσουμε χειμωνα μεσα μας κι ας ειναι ανοιξη...η το αντιστροφο. Ολα ειναι θεμα ψυχικης διαθεσης και πνευματικης ισορροπιας. Η νικη λοιπον εξαρταται απο εμας τους ιδιους, κατα την ταπεινη μου γνωμη.

      Σε φιλω και σε καλημεριζω.

      Διαγραφή
  6. Άκρη δεν έχει ο ουρανός, μήτε η θλίψη,
    μα μήτε και η χαρά μαζί τους,
    είναι η Ζωή αυτή,
    αντίδωρο στους εκβιασμούς του Χρόνου.

    Φτερουγίζει η χαρά,
    ψάχνοντας να φτιάξει μια φωλιά,
    να γεννήσει. Και διαλέγει,
    όχι εκεί που οι φωνές κατοικούν,
    αλλά εκεί που η Σιωπή έχει το πρόσταγμα.

    .......

    κι' είναι κάποιες μέρες, σαν αυτές του Απρίλη,
    σαν αυτές της Άνοιξης, που τα μάτια θέλουν,
    την μαζεμένη πίκρα των χρόνου να στραγγίξουν.
    Ποτίζουν τα διάβαινε,
    και τον σπόρο που έχει πέσει από παληά.

    Έτσι αλμυρή, γλυκόπικρη
    και χαρμολύπης έμπλεως,
    Σμιλεύεται η Πορεία μας.
    -Μη σε τρομάζει-.

    Ολόλαμπρο Απρίλη σου εύχομαι.
    Καλή σου μέρα Αοράτη !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θαναση,

      Ευχαριστω πολυ για το υπεροχο ποιημα, και μη νομιζεις, δεν τρομαζω απλα καρτερω....

      Την καλησπερα μου!

      Διαγραφή
  7. Δεν κατάφερα τίποτε να διαβάσω... να ακούσω....

    Υπμωτίστηκε η Σκέψη μου κοιτώντας κατάματα την Εικόνα σου....

    Αν και ΑΟΡΑΤΗ έχεις ΟΡΑΤΟ Στίγμα στον Ωκεανό της σημειολογίας!!!!

    ΦΙΛΙ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ~reflection~

      Σημαντικο ειναι πως ειδες κι ενιωσες.

      Σου ανταποδιδω το φιλι και μια καλησπερα.

      Διαγραφή

Δείξε μου τον τρόπο,
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ...