Μέρα δικαιολογίας σήμερα...μέρα που επιτρέπεται η ψευδαίσθηση...Ελα να πούμε μέσα σε τούτη την Αλήθεια μας ένα γλυκό ψέμα ...Να κάνουμε πως είναι όλα αλλιώς..Ελα ..δεν έχει τελειώσει η μέρα ακόμα..προλαβαίνουμε !! Κλείσε τα μάτια και πες πόσο η όμορφη παρουσία αγγίζει τα μαλλιά ,το δέρμα ,τα χείλη...Εχει ο θεός για αύριο... Σήμερα ... σήμερα ήταν όλα δικά μας !! Καλό μήνα κι από εδώ.. Ενα όμορφο απόγευμα εύχομαι
Πόσο πολύ θα μ'άρεσε να 'μοιαζε ο μήνας που μπήκε με ξέμπαρκο στίχο. Όπως και να 'χει... να φυλάει μια κάποια γλύκα εύχομαι. Και να μην μείνει εντελώς ασυγκίνητος από τα καλοπιάσματά μας.
Για την ωρα ας μεινουμε με την προσδοκια, αλλωστε η εποχες που ζουμε ολες ξεμπαρκες ειναι. Οπως και να 'χει, καποια γλυκα οντως κρυβεται....Πασχα πλησιαζει ολο και καποια γλυκια ουσια θα υπαρξει στην ατμοσφαιρα.
καταρράχτες στα μάτια κατοικίσανε... πουλιά ξεχύθηκαν στους ουρανούς από κλαδιά δραπετεύουνε... ας ζήσουμε για λίγο στο όνειρο... έτσι κι αλλιώς τίποτα δεν κοστίζει...
Μονο που οταν ξυπναμε εχουν στερεψει τα ματια κι εχει ομιχλη γυρω μας.... μερικες φορες τα ονειρα κοστιζουν πολυ ακριβα ομως δεν το καταλαβαινουμε αμεσως μα πολυ αργοτερα.
Σε προσέχω σαν δάκρυ μη χάσει το σχήμα του, τι νομίζεις μας έχει απομείνει καρδιά μου, μια φούχτα τσαγανόφλουδες.
Σε προσέχω σα δάκρυ μη χάσει το σχήμα του. -Ξέρεις; Ναι, ξέρεις. -Εγώ δεν ξέρω.
Κι οι ψαλμωδίες δεν τολμάνε ν’ αγγίξουν τον θόλο τους και χάνεται ο απόηχος. Αλάτισέ μου το σκήπτρο σου κι αυτή τη γεύση την έχασα.
Τι νομίζεις μας έχει απομείνει καρδιά μου, μια αντάρα μες στη θάλασσα. Ημέρωσέ μου τα κίτρινα, υποφέρω. Φέρε τη γνώμη σου κοντά μου, εξαφανίζονται.
Τα τζιτζίκια όπως πάντα ξετρελαίνουν τον κόσμο, ήχος πυκνός και αδιάσπαστος, ήχος παρηγορητικός, ήχος καθησυχαστικός, ήχος που δεν μας αφορά πια. Σε προσέχω σα δάκρυ μη χάσει το σχήμα του.
Την εικόνα καθόμουν και την χάζευα... το τραγούδι πήγε κατευθείαν στα αγαπημένα μου... ... Καλό μήνα εύχομαι, και όπως η άνοιξη νικά τον χειμώνα... έτσι και η ζωή τον "θάνατο"!
Μην ξεχνας πως μπορει να υπαρξουν στιγμες στη ζωη μας που θα νιωσουμε χειμωνα μεσα μας κι ας ειναι ανοιξη...η το αντιστροφο. Ολα ειναι θεμα ψυχικης διαθεσης και πνευματικης ισορροπιας. Η νικη λοιπον εξαρταται απο εμας τους ιδιους, κατα την ταπεινη μου γνωμη.
Άκρη δεν έχει ο ουρανός, μήτε η θλίψη, μα μήτε και η χαρά μαζί τους, είναι η Ζωή αυτή, αντίδωρο στους εκβιασμούς του Χρόνου.
Φτερουγίζει η χαρά, ψάχνοντας να φτιάξει μια φωλιά, να γεννήσει. Και διαλέγει, όχι εκεί που οι φωνές κατοικούν, αλλά εκεί που η Σιωπή έχει το πρόσταγμα.
.......
κι' είναι κάποιες μέρες, σαν αυτές του Απρίλη, σαν αυτές της Άνοιξης, που τα μάτια θέλουν, την μαζεμένη πίκρα των χρόνου να στραγγίξουν. Ποτίζουν τα διάβαινε, και τον σπόρο που έχει πέσει από παληά.
Έτσι αλμυρή, γλυκόπικρη και χαρμολύπης έμπλεως, Σμιλεύεται η Πορεία μας. -Μη σε τρομάζει-.
Μέρα δικαιολογίας σήμερα...μέρα που επιτρέπεται η ψευδαίσθηση...Ελα να πούμε μέσα σε τούτη την Αλήθεια μας ένα γλυκό ψέμα ...Να κάνουμε πως είναι όλα αλλιώς..Ελα ..δεν έχει τελειώσει η μέρα ακόμα..προλαβαίνουμε !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλείσε τα μάτια και πες πόσο η όμορφη παρουσία αγγίζει τα μαλλιά ,το δέρμα ,τα χείλη...Εχει ο θεός για αύριο... Σήμερα ... σήμερα ήταν όλα δικά μας !!
Καλό μήνα κι από εδώ..
Ενα όμορφο απόγευμα εύχομαι
Δεσποινα,
ΔιαγραφήΣυμφωνω μαζι σου, γι' αυτο θα φορεσω το παραμυθι μου για σημερα, θα βαψω κι ενα ροζ χαμογελο στα χειλη και θα βγω σεργιανι στα δικα μου σοκακια.
Σ'ευχαριστω για την ενθαρρυνση και σου στελνω Απριλιατικο φιλι απο ψυχης! :)
Πόσο πολύ θα μ'άρεσε να 'μοιαζε ο μήνας που μπήκε με ξέμπαρκο στίχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και να 'χει... να φυλάει μια κάποια γλύκα εύχομαι. Και να μην μείνει εντελώς ασυγκίνητος από τα καλοπιάσματά μας.
όμορφο βράδυ (πρωί;)
μια φορα κι εναν τρελλο,
ΔιαγραφήΓια την ωρα ας μεινουμε με την προσδοκια, αλλωστε η εποχες που ζουμε ολες ξεμπαρκες ειναι. Οπως και να 'χει, καποια γλυκα οντως κρυβεται....Πασχα πλησιαζει ολο και καποια γλυκια ουσια θα υπαρξει στην ατμοσφαιρα.
Καλο σου βραδυ με εγκαρδιο χαμογελο. :)
καταρράχτες στα μάτια κατοικίσανε... πουλιά ξεχύθηκαν στους ουρανούς από κλαδιά δραπετεύουνε...
ΑπάντησηΔιαγραφήας ζήσουμε για λίγο στο όνειρο... έτσι κι αλλιώς τίποτα δεν κοστίζει...
:)) καλό ξημέρωμα να έχουμε
Μονο που οταν ξυπναμε εχουν στερεψει τα ματια κι εχει ομιχλη γυρω μας.... μερικες φορες τα ονειρα κοστιζουν πολυ ακριβα ομως δεν το καταλαβαινουμε αμεσως μα πολυ αργοτερα.
ΔιαγραφήΣε καλημεριζω Λυχναρι μου. :))
Σε προσέχω σαν δάκρυ –Ρηνιω Παπανικολα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε προσέχω σαν δάκρυ μη χάσει το σχήμα του,
τι νομίζεις μας έχει απομείνει καρδιά μου,
μια φούχτα τσαγανόφλουδες.
Σε προσέχω σα δάκρυ μη χάσει το σχήμα του.
-Ξέρεις; Ναι, ξέρεις.
-Εγώ δεν ξέρω.
Κι οι ψαλμωδίες δεν τολμάνε ν’ αγγίξουν
τον θόλο τους και χάνεται ο απόηχος.
Αλάτισέ μου το σκήπτρο σου κι αυτή
τη γεύση την έχασα.
Τι νομίζεις μας έχει απομείνει καρδιά μου,
μια αντάρα μες στη θάλασσα.
Ημέρωσέ μου τα κίτρινα, υποφέρω.
Φέρε τη γνώμη σου κοντά μου, εξαφανίζονται.
Τα τζιτζίκια όπως πάντα ξετρελαίνουν τον κόσμο,
ήχος πυκνός και αδιάσπαστος, ήχος παρηγορητικός,
ήχος καθησυχαστικός, ήχος που δεν μας αφορά πια.
Σε προσέχω σα δάκρυ μη χάσει το σχήμα του.
Phantomas,
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για το όμορφο αυτό ποίημα. Στο ανταποδίδω με αυτό :
http://www.youtube.com/watch?v=CzrqpPNzrl8&feature=related
Θέλω κοντά μου τη σιωπή των ήχων
που σαν γυρνάνε απ’ το ταξίδι τους
διαλέγουν να κουρνιάσουν δίπλα μου....
Την καλημέρα μου. :))
Είσαι γλύκα!:) ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΤην εικόνα καθόμουν και την χάζευα...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο τραγούδι πήγε κατευθείαν
στα αγαπημένα μου...
...
Καλό μήνα εύχομαι,
και όπως η άνοιξη
νικά τον χειμώνα...
έτσι και η ζωή
τον "θάνατο"!
Καλο μηνα Ξυλινε,
ΔιαγραφήΜην ξεχνας πως μπορει να υπαρξουν στιγμες στη ζωη μας που θα νιωσουμε χειμωνα μεσα μας κι ας ειναι ανοιξη...η το αντιστροφο. Ολα ειναι θεμα ψυχικης διαθεσης και πνευματικης ισορροπιας. Η νικη λοιπον εξαρταται απο εμας τους ιδιους, κατα την ταπεινη μου γνωμη.
Σε φιλω και σε καλημεριζω.
Άκρη δεν έχει ο ουρανός, μήτε η θλίψη,
ΑπάντησηΔιαγραφήμα μήτε και η χαρά μαζί τους,
είναι η Ζωή αυτή,
αντίδωρο στους εκβιασμούς του Χρόνου.
Φτερουγίζει η χαρά,
ψάχνοντας να φτιάξει μια φωλιά,
να γεννήσει. Και διαλέγει,
όχι εκεί που οι φωνές κατοικούν,
αλλά εκεί που η Σιωπή έχει το πρόσταγμα.
.......
κι' είναι κάποιες μέρες, σαν αυτές του Απρίλη,
σαν αυτές της Άνοιξης, που τα μάτια θέλουν,
την μαζεμένη πίκρα των χρόνου να στραγγίξουν.
Ποτίζουν τα διάβαινε,
και τον σπόρο που έχει πέσει από παληά.
Έτσι αλμυρή, γλυκόπικρη
και χαρμολύπης έμπλεως,
Σμιλεύεται η Πορεία μας.
-Μη σε τρομάζει-.
Ολόλαμπρο Απρίλη σου εύχομαι.
Καλή σου μέρα Αοράτη !
Θαναση,
ΔιαγραφήΕυχαριστω πολυ για το υπεροχο ποιημα, και μη νομιζεις, δεν τρομαζω απλα καρτερω....
Την καλησπερα μου!
Δεν κατάφερα τίποτε να διαβάσω... να ακούσω....
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπμωτίστηκε η Σκέψη μου κοιτώντας κατάματα την Εικόνα σου....
Αν και ΑΟΡΑΤΗ έχεις ΟΡΑΤΟ Στίγμα στον Ωκεανό της σημειολογίας!!!!
ΦΙΛΙ.....
~reflection~
ΔιαγραφήΣημαντικο ειναι πως ειδες κι ενιωσες.
Σου ανταποδιδω το φιλι και μια καλησπερα.