!.Κόρη.!

Κόρη,

Πηγής κρυστάλλινο νερό - καθάριο,

που αναβλύζει απ’ της ψυχής την ανάβρα.

Ἥλιος είσαι,

που φωτίζεις με ισημερία όλες τις εποχές του χρόνου

και οι νύχτες παραπονιούνται

που βρίσκονται στο χείλος της ανυπαρξίας.

Λιοντάρι,

που επιτίθεσαι 

στην ρίζα της αναλήθειας και της νωχελικότητας.

Θυληκέ Χείμαρε εσύ,

που σαρώνεις τις στιγμές της αμάθειας

και της γνώσης την υποτονικότητα. 

Μην πάψεις ποτέ ν’ αναδύεις

μέσα από τα δύσβατα μονοπάτια των καιρών.

Δεν έχεις ανάγκη από επιβεβαίωση εσύ,

δεν σου αρέσουν τα πασαλείμματα 

φανταχτερών διασταυρώσεων 

ούτε το χάιδεμα των αφτιών.

Ἔνα Ευχαριστώ σε κάποιον 
που από μία λέξη μέσα
σε δημιούργημά του,
μου χάρισε την έμπνευση 
να αφιερώσω αυτό το ποίημα
 στη θυγατέρα μου.