Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Παλεύοντας με τον καιρο


Αστραπόβροντα και δέος! 

κι οταν σε κρατησα στα χερια μου ουρανε
τοτε καταλαβα πως ειχα πλεον φυγει...



7 σχόλια:

  1. Aσ το παραθυρο ανοιχτο σ ολες τις καταιγιδες
    θα δεις στο φως μιας αστραπης οσα ποτε δεν ειδες..

    Καταιγιδα..το καλυτερο μου.!!! :))

    Mε το καιρο να ναι κοντρα εχει τιμη σαν πετας να μενεις μονος....Ε και;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εγω απ την άλλη φοβαμαι τις αστραπες και τους κεραυνους... ακομα και μακρυα μου οταν ειναι..

    καλο βραδυ απ εδω... σε φιλωωωωωωωωωω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τελικά κάποιες φορές άλλα θέλουμε,
    κι άλλα μας έρχονται...
    ...
    μπορεί όμως έτσι να το επιθυμούσαμε,
    κρυφά...
    ...
    Ένα όμορφο βράδυ εύχομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ ν' αφήσω πια τις πόρτες μου ανοιχτές
    για να μπούνε κεραυνοί και αστραπές...

    Δεν φοβάμαι τις καταιγίδες Αερικό μου, τη λήθη φοβάμαι..

    Καλή σου μέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ευη, πρέπει να επισκεφθείς μια από αυτές τις ιστοσελίδες που έχουν ήχο από βροχή και αστραπόβροντα έτσι ώστε να εξοικειωθείς με τον ήχο πρώτα, και σιγά σιγά να ξεπεράσεις το φόβο σου. Αποπνέουν θετικά συναισθήματα, θα σε ταξιδέψουν.

    Καλή σου μέρα – σου ανταποδίδω τα φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ναι Ξύλινε Ιππότη,

    Μερικές φορές κάποιες κρυφές μας επιθυμίες βγαίνουν στην επιφάνεια χωρίς να το καταλάβουμε...

    Καλή σου μέρα και σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ♥✿⊱╮ Passei para uma visitinha.
    º°♥❤ BOM FIM DE SEMANA!
    ❤ Beijinhos.
    º°❤ Brasil

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δείξε μου τον τρόπο,
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ...