ήθελα μόνο ένα δέντρο να είχα γεννηθεί
να στέκουν στη σκιά μου τα πουλιά
να τραγουδάνε της αγάπης τη γιορτή,
να τραγουδάνε...
Ίσια κι ανάποδα μεσ` τον ίδιο δρόμο
ξένος και γνωστός είναι ο ίδιος μου εαυτός
πέρα από τις θάλασσες, πέρα απ` τα ποτάμια
ο ξενιτεμός δρόμος μου μοναδικός
Τι όμορφη εικόνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το τραγούδι πολύ ωραίο! δεν το ήξερα...
...
Ήθελες δέντρο να γεννηθείς
αλλά ο Θεός,
γνώριζε κάτι παραπάνω...
Κάτω απ' τη σκιά σου, τώρα, μπορούν να στέκουν
κι άνθρωποι...
μην το ξεχνάς..
...
Και ποτέ ποτέ σου μην ξενιτευτείς...
δεν μπορείς να φανταστείς, γλυκιά μου,
πόσοι σ' έχουν ανάγκη...!
...
Την καλησπέρα μου...
Ηδη εχει συμβει ο ξενιτεμος δυστυχως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπερα σου και 'σενα. :)