Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017

Στου καιρού το πέρασμα




Δωσ’ μου το φως κι ας κάνω πως δεν είδα
δώσ’ μου νερό να σβήσω τα βαριά
ό, τι έχει μείνει μέχρι εδώ απ’ το κερί μου
είναι τα ζόρια σου ζωή και είναι φωτιά.

4 σχόλια:

  1. Κάνουμε πως δεν βλέπουμε
    το χρόνο να μας περιπαίζει.
    Εμείς ας κάνουμε πως χαμογελάμε

    ό,τι και να πούν τα τραγούδια είναι λίγο, Αοράτη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόνο απ΄τα τραγούδια μπορώ να εκφράζομαι πλέον, οι σκέψεις μου είναι φευγάτες όπως κι ο χρόνος.
      Καλό φθινόπωρο φίλε μου.

      Διαγραφή
  2. Αοράτη μου

    πάντα στης ψυχής τους δρόμους θα σε συναντώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και'γω, αιθεροβάμων κάπου-κάπου, πάντα θα τριγυρνώ στα δικά σου μονοπάτια αγαπημένη μου φίλη.

      Διαγραφή

Δείξε μου τον τρόπο,
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ...