Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015

Με την όπισθεν



Είναι άραγε η ειμαρμένη για ορισμένους λαούς να ξεριζώνονται σε τούτη την χιλιετηρίδα που διανύουμε, ψάχνοντας σε κάποια άλλη γωνιά της γης για ένα καλύτερο αύριο?

Ποια Υπερούσια Επιβολή είναι αυτή που ορίζει την ροή των γεγονότων στις ζωές των ανθρώπων?

Αλήθεια, προχωράμε μπροστά......επιστήμη, τεχνολογία, εκστρατείες γνώσης και μάθησης........

ή μήπως η μόνη εξέλιξη που αποκομίζουμε είναι η  Οντογένεση?

Νιώθω για όλους εκείνους τους εξόριστους πια απ' τα σπίτια τους, τη χώρα τους, την πατρίδα τους, να κουβαλάνε ένα κενό - ένα ορατό κενό που έχει πάρει τη θέση της ψυχής τους. 

Καθ’ οδόν λοιπόν με μεγάλη ταχύτητα..... προς τα πίσω.....

Σε ποια πέτρα σε ποιο χώμα
να ριζώσεις τώρα πια
κι απ' το θάνατο ακόμα
πιο πικρή είσαι προσφυγιά


2 σχόλια:

  1. Αοράτη μου...

    πόσες σκέψεις μου εκφράζεις μέσα σε τόσο λίγες γραμμές. Η ανθρωπότητα έχει χάσει πια τον κύριο και βασικό της κορμό ύπαρξης. Όσο οι ψυχές μας απομακρύνονται από εμάς, όσο εμείς δεν τροφοδοτούμε την ψυχή μας με αυτό που την κάνει ψυχή, τόσο και λιγότερο πια θα είμαστε και θα λεγόμαστε όντα με νου και αίσθηση. Με αίσθημα.

    Και ναι, δυστυχώς όλα τα βήματα πάνε ανάποδα. Όλο και προς τα πίσω.

    Την καλημέρα και την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μετρημένοι και κρυμμένοι πίσω απ' την σκιά του ήλιου όλοι όσοι βαστούν την ψυχή τους με νύχια και με δόντια για να μην την χάσουν Μαρίλια μου.

      Ζούμε στην εποχή των τεμπέληδων και των αρπακτικών, βρισκόμαστε στο μεταίχμιο του παραλόγου και της ανυπαρξίας......

      Σ' ευχαριστώ που είσαι εδώ. Ανταποδίδω την αγάπη και την σκέψη μου.!!

      Διαγραφή

Δείξε μου τον τρόπο,
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ...