Σάββατο 18 Απριλίου 2015

Λίγο


Δεν ξέρω
πως μπορώ
να περιγράψω μια ζωή
που όλο χάνει
 ελπίδες

Μέρες έρχονται
μέρες πενθούν
και φλόγα καμία
Κανένα κερί
να φωτίζει στιγμές

Δεν ξέρω πως μπορώ
να περιγράψω
μια ζωή
που δεν είναι
Που ποτέ δεν αρκέστηκε
Σε οδούς διαφυγής

Ὀλες οι λέξεις μου
γράφουν πληγές

~Μαρία Χρονιάρη
(από το βιβλίο της "Η Σκιά μου κι Εγώ" - Απόπειρα)


5 σχόλια:

  1. Ας αφησουμε το καθε μας κυτταρο
    στη δυναμη Του.
    Μονο τοτε ολα ειναι ατρομήτως διαφορετικα.

    (βαστα γερα τις σκιες αορατη μου.ειναι η αποδειξη του οτι καπου υπαρχει φως...ναι?)

    Φιλακια σε σενα και στη Μαρια μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σου ανταποδίδω τα φιλιά αγριόμελο μου, και είμαι σίγουρη το ίδιο και η Μαρία.

      Διαγραφή

Δείξε μου τον τρόπο,
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ...