Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

Έκ-Λειψη


Θάλασσα η απουσία σου,

                                       Φεγγάρι ο έρωτάς σου,

                                                                           κι εγώ, μια βαρκούλα αταξίδευτη….




8 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφο το τραγούδι του Σαββόπουλου! Δεν το ήξερα...
    Αλλά μονάχα μία γνώμη...
    μη μένεις ποτέ αταξίδευτη!
    ακόμη και μόνη,
    ποτέ...
    γιατί κάποτε θα φτάσει η ώρα,
    που δεν θα μπορούμε
    έτσι κι αλλιώς
    να κάνουμε άλλα ταξίδια...
    ...
    Ένα όμορφο Σαββατοκύριακο εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι από εκείνες τις στιγμές που νιώθει κανείς πως όλα τα ταξίδια του νου και της ψυχής είναι άκυρα - λες και ποτέ δεν υπήρξαν, σαν να προσμένουν να ξαναμπούν στο πλάνο του μέλλοντος...

      Ταξιδιάρικο Σαββατόβραδο να έχεις Ιππότη μου, Φιλί και χαμόγελο σου στέλνω..!!

      Διαγραφή
  2. Μια βαρκουλα αταξιδευτη που μαραζωνει σε στεριες.
    Ποδαρακια ταξιδευτων που πληγιαζουν ανυδρα.

    Θα σκαλισω τα κουπια σου
    και κοιτα να το εκμεταλλευτεις.

    Φιλακια πολλα,αορατη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θα τα βρεις τα κουπιά μου αγριομέλι μου - έγιναν φτερά και πέταξαν......

      Ανταποδίδω τα φιλιά. :)

      Διαγραφή
  3. σε τόσο λίγες λέξεις ένα απέραντο σύμπαν... και ειδικά στην τελευταία φράση... ένα τρυφερό υποκοριστικό και μια λέξη δίπλα της σαν σφυρί... βαρκούλα αταξίδευτη... συγκλονίζεται κανείς από την αρμονία τούτη και από την ανάσα του ποιητή που την αισθάνεσαι στο πετσί σου... εύγε αοράτη μου που και με την εξαιρετική φωτο και το τραγούδι του Σαββόπουλου δημιούργησες ξανά μια αληθινή εμπειρία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nα είσαι καλά φίλε Νιμερτή ~ μέσα απ' αυτό το χώρο μικραίνουν τα κύματα που μας χωρίζουν.

      Όμορφο γλυκοχάραμα να 'χεις.

      Διαγραφή
  4. Κάπως έτσι νιώθουμε καλή μου αοράτη μερικές φορές... σαν θάλασσα μικρή.Κι ίσως είναι οι περισσότερες φορές.Έρχεται όμως ο καιρός που κάποτε πρέπει να σμπρώξουμε τη βάρκα στο νερό.Φάγαμε πολύ χρόνο παρέα με μια αταξίδευτη βάρκα κι ας καταλάβουμε γρήγορα πως δεν αξίζει να σαπίζει!
    Το τραγούδι του Νιόνιου απ΄ τα αγαπημένα μου!
    Αφήνω την καλημέρα μου κι ένα χαμόγελο για συντροφιά!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το θέμα Νίκο μου δεν είναι αν θα σπρωχτεί η βάρκα, αλλά αν θ' αντέξει στα πελάγη δίχως κουπιά....ξοδευόμαστε ανερεύνητα στο χρόνο πολλές φορές χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, κι όταν κάποτε το διαπιστώσουμε είναι ήδη αργά.

      Σε καλημερίζω ανταποδίδοντας ένα χαμόγελο πλατύ..!

      Διαγραφή

Δείξε μου τον τρόπο,
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ...