Επιστροφή άνευ φυγής

Ένα ακόμα καλοκαίρι πέρασε

μακριά απ’ το φως του ήλιου σου

μακριά απ’ την αλμύρα της θάλασσας σου

μακριά από τ’ αγαπημένα πρόσωπα·

Κρατήθηκα μακριά 

από την γυάλινη εικόνα της ύπαρξής σου, 

εκείνη που μας συνδέει σε τούτη την απόσταση

του χωρόχρονου αδυσώπητα· 

Βρέθηκα να τριγυρνώ ψάχνοντας -

εδώ στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού,

για μια χούφτα χώμα που να μοιάζει με το δικό σου, 

λίγο γλυφό νερό απ’ τις πηγές και τα ποτάμια σου,

και 'κείνο του θυμαριού το άρωμα απ' τα βουνά σου.

Πίνοντας μαύρο κρασί - απόθεμα από τον Ψηλορείτη

για τους μακροχρόνιους χειμώνες μακριά σου,

το μόνο που με κάνει να χαμογελώ προσδοκώντας,

είναι πως Ποτέ δεν θα είναι εφικτή

η μετατόπισή σου σε κανένα άλλο σημείο της γης.