(φωτογραφία - Χατζηιακώβου Νίκος - digital-camera.gr)
Ξαφνικά μαντεύουμε κάτωθε και γύρα μας
και μέσα στην άβυσσο της καρδιάς μας
τις τυφλές, αχόρταγες, χωρίς καρδιά,
χωρίς μυαλό δυνάμες.
Σ΄ ένα πέλαγο τρικυμισμένο αρμενίζουμε,
το νιώθουμε σε μιαν κίτρινη αστραπή,
σ΄ ένα τσόφλι μπιστευτήκαμε τα πλούτη μας,
τα παιδιά και τους θεούς μας.
Κύματα σκοτεινά, πηχτά,
όλο αίματα οι αίώνες ανεβοκατεβαίνουν.
Η κάθε στιγμή είναι μια άβυσσο που ανοίγει.
Νίκος Καζαντζάκης (Ασκητική)
Ωραιότατο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Καλησπέρα Στρατή,
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, κι ένα Σαββατόβραδο γεμάτο εμπνεύσεις.
Και οι ψυχες μας...επαναλαμβανομενες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουλαχιστον...
παιρνουμε ασβεστιο απ'τα τσοφλια...
κατι ειναι κι αυτο!
Καλημερολουλουδακι.
Αγριομελένια μου,
ΔιαγραφήΆχρηστο το ασβέστιο σαν ο φλοιός της ψυχής είναι θρυμματισμένος.
Μελένιο Σαββατόβραδο να έχεις. :))
Ο ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα είπε εγκαίρως. Κανένας δεν τον άκουσε. Ίσα ίσα...
Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο! :)
Πετροκόριτσο,
ΔιαγραφήΤον άκουσαν και τον ακούν μόνο όσοι κραυγάζουν αιωνίως στην αφάνεια.
Δροσερό Σαββατόβραδο σου εύχομαι. :)
Όμορφη επιλογή που ανακατευθύνει σκέψεις και απόψεις σ' αυτούς που έχουν την ευαισθησία να βλέπουν με τα μάτια της ψυχής ! Καλή Κυριακή !
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα παλιά γυρνούν Katerina, κι ο'τι απομένει απ' την τέφρα ξαναγίνεται νέος σπόρος κι ανθίζει.
ΔιαγραφήΌμορφο βράδυ Κυριακής και σε 'σενα. :)