Έρημος έγινες καρδιά
και χώμα που διψάει
τα χνάρια που σου άφησαν
άνεμος τα σκορπάει
μονάχη πως να σε διαβώ
πως να σε περπατήσω
σε πιο θεό ν αποκριθώ
βροχή να του ζητήσω
μέχρι που φτάνεις σε ρωτώ
πες μου να συνεχίσω
γιατί σαν πίσω μου κοιτώ
δεν ξέρω να γυρίσω
το τέλος σου δεν φαίνεται
ψύχη μου ερημωμένη
θαρρώ είναι τα βήματα
το μόνο που μου μένει....
Θα φορέσω τους ανέμους
Όστρια και Σοροκάδα
και φυσώντας ισχυρά,
ατίθασα κι αστραπιαία
θ’ αποτρέψω τη φυγή σου·
στα όνειρα...
Όστρια και Σοροκάδα
και φυσώντας ισχυρά,
ατίθασα κι αστραπιαία
θ’ αποτρέψω τη φυγή σου·
στα όνειρα...
Προχωραμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαποια στιγμη θα βρουμε ουρανο.
Βαστα καρδια μου.
Χαιρομαι για τα κοινα μουσικα ακουσματα.
Λατρευω τα "μακρινα ξαδερφια"
οπως εξισου υπεροχοι ειναι και
"οι δυναμεις του αιγαιου"
Καληνυχτολουλουδο σου στελνω με μια ταξιδιαρα αυρα...
Αγριομελένια μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ουρανό τον έχω βρει, τα φτερά μου λείπουν.....
Χαίρομαι κι εγώ για το μουσικό μας ταίριασμα.
Καλή βδομάδα με γλυκό ηλιόλουστο φιλί..!!