Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Παιδούλα

Σε τρεμάμενη σχισμή, η αγωνία της˚  Tο φιλί των αγώνων. 
Κι η νοερή στύση εκ των ενόντων, ανάδοχη των ουσιών τής πρώτης συνουσίας. 

Ανάγωγη και τυχερή εν τούτοις παραμένει. 
Κι ελεύθερη στο τέλος η τιμή της. 
Στο τέλος…τίποτα δεν έχασε. Γλυκιά. Αλαφιασμένη. 
Παρωχημένη, είναι μονάχα η σιωπή. Εκείνη, Πανωραία! 

(η φωτο απο 1st-timer)

Εγώ απλά τήν περιμένω˚  Με ίχνη αφειδώλευτης στοργής. 
Πολλώ τα άδυτα ελλοχεύει˚ Της νοσηρής των μνήμης. 
Μια μέρα μαθητείας , αρκεί να μαθητεύσει την πρότερη εμμονή.
Στην πρώτη παραζάλη. 
Σε προσευχή ερωτική.  
Σε ανάλαφρη ενοχή.

Επιθυμία είναι η αγνή πραγμάτωση. 
Έτσι μου είπε στα κοριτσιστικά μας στέκια. 
Έστεργε ανάλαφρα τους καημούς˚ Στα  όνειρα δεν είπε λέξη.
Αποσαφήνισα την πρόθεση μου.

Ποσώς να μάθουν με ρωτούν και με παιδεύουν. 
Απίθανη νεότης των γερόντων! 
Ακολουθώ τις μάγισσες σας γράφω. 
Στην παραζάλη τόσης νοσταλγίας. 
Τα δώρα που ελπίζω μέρα-μέρα.

Γεμίζω κιούπια από αέρα επτασφράγιστο. 
Και αναπνέοντας δοξάζω την παιδούλα 
που μέσα μου καλούσα.


(Το ποίημα απο "Άγνωστος")








12 σχόλια:

  1. δεν είναι μόνο το ποίημα που είναι υπέροχο, είναι και αυτή η φωτογραφία που είναι καθηλωτική!

    σε φιλώ γλυκά και σε καλημερίζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λυχνε μου,

      Ετσι κι εγω καθηλωθηκα οταν βρεθηκα μπροστα σ'αυτη την εικονα, κι οταν βρηκα και το ποιημα ηταν σαν να μου φωναζαν και τα δυο για αναρτηση.

      Σου ανταποδιδω τα φιλια.

      υ.γ. Πηγα στον καινουργιο σου χωρο, ευχομαι να λειτουργησει ανευ προβληματων αυτη φορα.

      Διαγραφή
  2. Όπου και αν σταθώ όλα είναι υπέροχα...το ποίημα...το κομμάτι...η αθωότητα στα μάτια του κοριτσιού...
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστινα,

      Αυτη την αθωοτητα που λειπει στις μερες μας, πρεπει να ξαναφερουμε πισω. Ενα βλεμμα παιδικο που ν' αντλει δυναμη, πιστη και υποσχεση για το θαυμα της ζωης.

      Πολλα φιλια κι απο μενα.

      Διαγραφή
  3. Η Σιωπή, η μόνη που μπορεί να εγγυηθεί για την Ακεραιότητά μας
    Και η αθωότητα που κρύβεται επιμελώς στην ψυχή μας.
    Και ψάχνει να συναντήσει στην καθαρή ματιά το Φώς.

    Καλημέρα Αοράτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. e-Apenanti,

      Εγγυηση ακεραιοτητας δεν ειναι ομως ολες τις φορες η σιωπη. Πρεπει να φωναζει και το παιδι απο μεσα μας καπου καπου, κι οπως γνωστον τα παιδια δε σιωπουν....θορυβουν, και πολυ μαλιστα.

      Σ'ευχαριστω για την παρουσια σου, και σου στελνω φιλια ραντισμενα ωκεανο.....:))

      Διαγραφή
  4. αρχικά υπέροχο άκουσμα!κρατάω αυτό το στίχο
    Με ίχνη αφειδώλευτης στοργής...τόση αγνότητα..τόσες αναμνήσεις με πλημμύρισαν!αυτό το παιδικό..μου έχει λείψει!να σ αγαπούν γι αυτό που είσαι και όχι γι αυτό που πρόκειται να γίνεις..για το είναι που απέχει τραγικά μοιραία..απο το φαίνεσθαι!ευχαριστώ..και καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Phantoma,

      Οσο πιο πολυ κραταμε μεσα μας την παιδικη αθωοτητα που καποτε ειχαμε, τοσο περισσοτερες πιθανοτητες εχουμε να παραμεινουμε Ανθρωπινοι.

      Απο αναμνησεις αλλο τιποτα.... Κι εγω μια απ' τα ιδια.

      Φιλια και καλησπερες :))

      Διαγραφή
  5. Την καλησπερα μου και την φιλικη αγαπη μου..
    για σενα φιλη μου που περνας απο τη γειτονια μου..
    αφηνω και τον θαυμασμο μου για την ομορφη σου
    αναρτηση σημερα..
    καλο βραδυ..
    Ε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nυχτολουλουδο,

      Σ' ευχαριστω και σε καλωσοριζω !

      Τελικα, καλωδιακες βεγγερες και ιντερνετικα σουαρε εχει γινει η επικοινωνιακη μας ζωη. Παλι καλα που υπαρχει κι αυτο σαν επιλογη!

      Καλο σου βραδυ! :))

      Διαγραφή
  6. Αυτή η φωτογραφία πραγματικά σε καθηλώνει...Κι εκεινα τα κάγκελα που θ ανοιξουν για να σημανει ζωή....Η αθωότητα θα συνοδευσει τα όνειρα ..Εκείνο το βουβό βλέμμα θα νιώσει τη χαρά ή το δάκρυ...της συνέχειας...
    Μαγική η αναρτησή σου γλυκιά μου φίλη..
    Μια αγκαλιά κι ένα φιλί απ΄την απέναντι όχθη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεσποινα,

      Οταν πρωτο-αντικρυσα τη φωτογραφια η πρωτη εικονα και σκεψη που περασαν απ' το νου μου ηταν Καποια Παιδια του Κοσμου να φωναζουν με το βλεμμα τους: Μη φυλακιζετε το μελλον μας, αφηστε μας να μπορεσουμε τουλαχιστον να τ' αγγιξουμε", αν μη τι αλλο...

      Σου στελνω κι εγω ζεστες αγκαλιες απο την καιομενη-σημερα πολη μας, με ενα δροσερο Υπερ-Ωκεανιο Φιλι.
      :))

      Διαγραφή

Δείξε μου τον τρόπο,
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ...