Δεν είναι αβάσταχτη η αγάπη αλλά ο τρόπος ..ίσως είναι κι εδώ η υπέρβαση ορίων... επικυρώνοντας τον έρωτα που έζησε για να μας ταξιδέψει στην αιωνιότητα... Φιλιά !!!
Το ιδεατο ειναι ενιοτε πραγματικο. Ειναι καποιες αγαπες μοναδικες, ιδιαιτερες, που μοιαζουν εξωπραγματικες ομως υπαρχουν - απο αυτες πηγαζει η ποιηση, το μυθιστορημα, και η μαγεια.
Σου ευχομαι κι εγω καλο ξημερωμα (απο ξημερωμα σε ξημερωμα το παμε....) σε φιλω! :)
Καλημέρα (από εδώ) Αοράτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝοσταλγικό,
δυό φορές, όταν φθάνει από τόσο μακρυά.
//κι αυτή τη λύπη από μπαμπάκι
μαντίλια για να φτιάξει;//
Εδώ, τα κλαριά συναγωνίζονται
ποιό θα αποδείξει καλύτερα
την αιώνια επαναφορά της Ανάστασης.
Την αγάπη μου
θανάσης
Θαναση,
ΔιαγραφήΝομιζα πως τα κλαρια ειχαν πεθανει απο ερωτα....
Καλη σου μερα και καλη βδομαδα.
Σε φιλω!
Πως το λατρεύω αυτο το αβάσταχτο του παραπάνω των αντοχών...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεί ανθίζει το είναι μας..και μετα το γυρω μας.
Θέλουμε ..Είμαστε..Μπορούμε... Ετσι θα ανθίσουν οι Πασχαλιές και Φέτος.
Χαμογελαστή Καλημέρα και πολλα φιλια σου αφήνω.! :))
Αερικο μου,
ΔιαγραφήΔιαβαζω πολυ αυτοπεποίθηση στα λογια σου. Ευχομαι ν' ανθισουν γρηγορα φετος οι πασχαλιες και οχι μονο....
Καλη βδομαδα - σημερα μπαινει ανοιξη τωρα το θυμηθηκα.
Φιλια!!
Δεν είναι αβάσταχτη η αγάπη αλλά ο τρόπος ..ίσως είναι κι εδώ η υπέρβαση ορίων... επικυρώνοντας τον έρωτα που έζησε για να μας ταξιδέψει στην αιωνιότητα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά !!!
Δεσποινα,
ΔιαγραφήΣυμφωνω ειναι ο τροπος.... μερικες φορες ομως ειναι πανω απ' τις δυναμεις μας γιατι βαζουμε ορια στη ζωη μας και τα ξεπερναμε - ακουσια συνηθως.
Σου χαμογελω απο καρδιας!
Πόσο αβάσταχτο μπορεί να είναι το αβάσταχτο όταν μιλάς γι' αγάπη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως αναφερθηκε στο παραπανω σχολιο, ειναι ο τροπος που αγαπαμε, ο καθενας μας βαζει τα δικα του ορια.
ΔιαγραφήΑπλα συμβαινει σε ορισμενους ανθρωπους το "συνταρακτικο αυτο σημαδεμα" να γινεται αιτια ανατροπης οληκληρης της ζωης τους.
Σε χαιρετω.
Κι αυτή τη λύπη από μπαμπάκι μαντίλια για να φτιάξει
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ποίημα...
Η αισθαντικότητα του Λόρκα και στην πιο μικρή λέξη, και στον πιο μικρό στίχο αποτυπώνεται με μια ήσυχη παραφορά.
Την καλησπέρα μου.
Αυτός εκένταγε φιλιά
Διαγραφήαυτός ζωγράφιζε πουλιά
και κρίνα στην κοιλάδα.....
Να είσαι καλά Ελένη μου και καλή άνοιξη!
σκέφτομαι το ιδεατό: αγάπη δίχως όρια...
ΑπάντησηΔιαγραφήμα το ιδεατό είναι και πραγματικό;
ένα όμορφο ξημέρωμα να μας βρεί!
Λυχνε,
ΔιαγραφήΤο ιδεατο ειναι ενιοτε πραγματικο. Ειναι καποιες αγαπες μοναδικες, ιδιαιτερες, που μοιαζουν εξωπραγματικες ομως υπαρχουν - απο αυτες πηγαζει η ποιηση, το μυθιστορημα, και η μαγεια.
Σου ευχομαι κι εγω καλο ξημερωμα (απο ξημερωμα σε ξημερωμα το παμε....) σε φιλω! :)
Πολυαγαπημένο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣού αφιερώνω και τον Κοντραμπαντιέρη:
"Αχ, κορίτσι, κοριτσάκι
τα μάτια σου προφτάσανε
πόσα καράβια φτάσανε
στης Μάλαγας το λιμανάκι"
Σ;-)))
Αχ μαυρε γατε....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστω για την αφιερωση, σου ανταποδιδω αυτο:
http://www.youtube.com/watch?v=2x583waCEiU
Nα εισαι καλα :)
με το πραγματικό ζεις..με το ιδανικό υπάρχεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή~*
ΔιαγραφήΕτσι ακριβως. :)