Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Λ~ευτεριά


Θέμα: Εισήγηση του Μανούσου του Κρητικού βοσκού στο Στρασβούργο!
 Μαρτίου 8, 2012. ΟΜανούσος, ο Κρητικός βοσκός, στο... Στρασβούργο. 

(στη φωτογραφια ο "καθε" Μανουσος 


Εισήγηση του στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με θέμα: «Ευρώπη και Ελληνική Κρίση» Στρασβούργο, του ανταποκριτή μας. Σύντεκνοι και συντέκνισσες:

 Άφηκα τα οζά στ αόρι*, για να ρθω επαέ* να σα σε πω δυο κουβέντες και να τσ ακούσετε με προσοχή. Θαρρώ, πως δε καταλαβαίνετε πως ούλοι οι Έλληνες δεν είναι σα κι αυτούς που ρχονται κάθε τρεις και λίγο επαέ και τους κουνείτε τα δαχτύλια, να φοβηθούνε, κι ούτε έχουμε ούλοι οι Έλληνες τον καφά* του Βενιζέλου να μας εσβερκώνετε*, όποτε σας γουστάρει και να μας ελαλείτε σα τα πρόβατα.  Κατέχομε το, πως οι κυβερνήτες μας ήτονε μπήτι* άχρηστοι κι αχαϊρευτοι και μας επαίζανε σαν τα μαϊμούνια 30 χρόνια τώρα. Κατέχομε το πώς δεν κατέχανε να μοιράσουνε δυο γαϊδάρω άχερα, κι αν τα μοιράζανε τα παίρνανε ούλα για την αφεντιά τως. Κατέχομε το πώς φταίμε κι εμείς απού τσι ψηφίζαμε τοσανά χρόνια, μα ίντα θέτε δα από πα και πέρα; Αυτά θα τα ξεκαθαρίσομε εμείς λίαν συντόμως, είναι δικοί μας λογαριασμοί.

Από τ αόρι μαθαίνω πως μόνη σας έγνοια είναι να πάρετε τα χαρθιά που σα σε χρωστούμε. Μα σεις μωρέ θέτε πια πολλά από κείνανά που μας εδώκετε. Και θαρρώ πως δε θέτε μόνο χαρθιά. Θέτε κι άλλα που δε μπορείτε μαυροκακομοίρηδες να τα πάρετε χρόνια τώρα. Τον ήλιο μωρέ θέτε, και τη θάλασσα, και τον ουρανό μας, και τα πουλιά μας, και τσι βράχους μας και το φιλότιμο μας και το γέλιο μας και τσι χορούς μας και τσι μουσικές μας και τα φαγιά μας και τσι φωνές μας. Ζηλεύετε μωρέ παράωροι* τα οζά* μου, το μιτάτο μου, την ασκομαντούρα* μου. Εκεινονά είναι το πρόβλημα σας.

Ανεμαζώνεστε επαέ ούλοι οι σφουγγοκωλάριοι* και λέτε ούλες τσι παραωριές για τσι τράπεζες και τα ομόλογα και τα σκουπιδόχαρτα σας. Και θαρρείτε πως ετουτανά τα χαρθιά είναι η πλάση κι η πρόοδος σας. Μαύρα μεσάνυχτα έχετε ούλοι σας.

Κι ύστερα λέτε πως θα μας πετάξετε όξω από την Ευρώπη. Ίντα θαρρείτε μωρέ, πως είναι εκεινηνά η Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα; Πράμα δεν είναι. Και τ όνομα τζι, τσ αρχαίους έλληνες παραμυθάδες το χρωστεί. Ίντα θαρρείτε πως είναι η Ευρώπη; Οι αποικίες σας είναι απού ξεβγάλατε ούλους τσι λαούς για να τοσε παίρνετε τα χρυσάφια γή τα στρατόπεδα που ξεβγάνατε τς Οβραίους; Τον κακό σας το φλάρο... ο Παρθενώνας είναι μωρέ κι ούλα τα κλεψιμέικα* που χετε στα μουσεία σας και δείχνετε τα τσι Κινέζους. Εμείς μωρέ στα βουνά κλέφτομε τα πρόβατα να κάνομε σεϊρι* τς άλλους βοσκούς, μα δε κλέφτομε ιδέες και ιδανικά κι αξίες. Κι εμείς άμα στο χωριό ζορίζεται ένας πάμε ούλοι και προστρέχομε να τονε βοηθήσομε.

Επαέ μέσα που είστε και καλά γραμματιζούμενοι, δεν έχετε ακούσει για τον μεγάλο παραμυθά, τον Όμηρο, τσ Αισχύλους, τσι Περικλήδες, τσ Αριστοτέληδες, τσι Παλαιολόγους, τσι Μακρυγιάννηδες, τσι Παλαμάδες και τσι Θοδωράκηδες; Κατέχετε τσι ούλους, γιατί αυτοί μωρέ σας τα μάθανε τα γράμματα.

Κι οι κολόνες, μωρέ, τσι δρόμους σας κι αυτές από μας τσι πήρετε και τσι γλώσσες, μωρέ, που μιλείτε δικές μας είναι. Εγώ που δεν κατέχω γρι εγγλέζικα, σας ακούω από οψάργας* και τα μισά που λέτε ρωμέικα είναι και δεν το χαμπαριάζετε.

Από πού μωρέ θα μας σε βγάλετε; Από το σπίτι τω παππούδω σας; Να μας σε βγάλετε μωρέ, μα ν αλλάξετε όνομα και γλώσσα και να μη λέτε για δημοκρατία και φιλοσοφία. Και να βγάλετε μωρέ τσ Αφροδίτες και τσι Φειδίες απ τα μουσεία σας, να δείχνετε μωρέ τα Άουσβιτς και τσ αλυσίδες τω σκλάβων τσ Αφρικής.

Επαέ ήρθα να σα σε πω εκεινανά που οι Λουκάδες* και τα Γιωργάκια* και τ Αντωνάκια* δε σας σε λένε, γιάντα τς Αμερικές και στα Λονδίνα δεν επαίξανε Κορνάρο, δεν εμάθανε για τσι Δροσουλίτες και δεν ακούσανε τσι μπαλωθιές του Κόρακα* και του Ξωπατέρα*. Σφουγγοκωλάριοι εσπουδάσανε να ανταλλάσσουνε χαρθιά και «κουρέματα». Ίσαμε εκεια πήγανε. Και δα εβρήκε ο Φίλιππος το Ναθαναήλ. Εγώ μωρέ, έχω τα ντουφέκια τω παππούδω μου που πολεμούσανε για τα «ΟΧΙ», αυτοί λένε την αλήθεια, όχι τα ινστιτούτα σας- που γέμισε ο κόσμος από τέτοια-, και οι λέσχες σας απού ναι πιο πολλές απ τα σχολεία πια στη χώρα μου, που λένε μόνο «ΝΑΙ».

Να ρθετε μωρέ ούλοι σας στο μιτάτο* να σα σε φιλέψω, να ρθετε να πιούμε τη ρακί, να σας σε χτυπήσει μιαολιά* αέρας κρητικός, γιατί μόνο έτσιδά θα ξεξινίσετε, γιατί ανέ δείτε τα μούτρα σας, είναι όλο κακομοιριά και παραωριά.

Και μάθετε καλά, πως χωρίς τσι μπεμβέδες τσι μερσεντέδες και τσ ανοστιές που μας εταΪζετε, Ελλάδα θα υπάρχει, χωρίς τσ Αφροδίτες μας έχετε μπατιρίσει ντελόγο* και κατέχετε το καλά όσο κι εγώ. Από δα και μπρος το λοιπό, μ εμένα θα κάμετε τη διαπραγμάτευση κι όχι με τα Γιωργάκια, τα Αντωνάκια και τσι Λουκάδες. Κι εγώ δεν είμαι ο «anonymous»,να φορώ τη μουστρουχίνα* στα μούτρα μου, να μαι σαν τη μασκάρα.  Είμαι ο Μανούσος, ο βοσκός απ’ τα βουνά τσι Κρήτης.



*              *               *              *                *               *               *              *

ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ: αόρι* βουνό,  επαέ* εδώ,  καφάς* σβέρκος, εσβερκώνετε* χτυπώ στο κεφάλι, δίνω καρπαζιά. Μπήτι* εντελώς, Επαίζανε* κοροϊδεύανε, παράωροι* ανόητοι, οζά* ζώα, σφουγγοκωλάριοι* καζαντζακική λέξη, γραφειοκράτες, ασκομαντούρα* μουσικό όργανο (παρόμοιο με τη σκωτζέζικη γκάιντα) που παίζουν βοσκοί της Κρήτης, κατασκευασμένο από δέρμα προβάτου, οψάργας* χθες αργά, Λουκάδες* και τα Γιωργάκια* και τ Αντωνάκια* Λ. Παπαδήμος, μη εκλεγμένος πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, Α. Σαμαράς, αρχηγοί κομμάτων που κατάστρεψαν την Ελλάδα. Κόρακα* Ξωπατέρα*. Ήρωες των κρητικών επαναστάσεων που θυσιάστηκαν για την ελευθερία. Ο Μ. Κόρακας, από την Πόμπια, πήρε μέρος σε πάρα πολλά κινήματα και επαναστάσεις μέσα κι έξω από την Κρήτη και θεωρείται ένας απ τους σημαντικότερους «τουρκοφάγους» των ελληνικών επαναστάσεων του 19ου αιώνα. Ο Ξέπαπας, ή Ξωπατέρας υπερασπίστηκε με λίγους καλόγερους, απέναντι σε ολόκληρο στρατό, το μοναστήρι της Οδηγήτριας στη Μεσαρά, μέχρι να πέσει και ο τελευταίος απ τους πολιορκημένους. Κλεψιμέικα* κλοπιμαία, κάνομε σεϊρι* κοροϊδεύουμε, μιτάτο* πετρόχτιστο καταφύγιο των βοσκών στα ορεινά της Κρήτης, μιαολιά* λιγάκι, ντελόγο* αμέσως, μουστρουχίνα*μάσκα.


 

Γκρεμνά'ναι εμάς οι τόποι μας, 
λέσκες τα χειμαδιά μας, 
τα σπηλιαράκια του βουνού 
είναι τα γονικά μας. 

6 σχόλια:

  1. Αυτοί που δίνουν με την Ψυχή τους δεν θα χαθούν ποτέ.
    Όσο λίγοι κα νάναι.
    Μα πέρασε καιρός, από τότε που για τελευταία φορά δόσαμε,
    κι' έτσι η βαρβαρότητα σήκωσε κεφάλι...

    Καλημέρα Αοράτη.

    ΥΓ. Μπαίνω στον πειρασμό να ρωτήσω για την "πατρότητα" του κειμένου έτσι ώστε να μου επιτραπεί να το αναδημοσιεύσω κάπου...
    (σ' ένα άλλο blog από αυτό που ξέρεις).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. e-Apenanti,

      Συμφωνω μαζι σου πως η ψυχη και η ιδεα ειναι αθανατες, παρ'ολα αυτα ομως πρεπει να ξεπερασουν σε μποι τη βαρβαροτητα ....

      Οσο για το κειμενο, μου σταλθηκε σε e-mail κι εγω απλα προσθεσα τη συγκεκριμενη φωτο. Ομως το εψαξα και υπαρχει σε αλλα 2-3 μπλογκς με διαφορετικη εικονα η καθολου εικονα. Κανενα προβλημα να το αναδημοσιευσεις αλλωστε εδω τα μοιραζομαστε σχεδον ολα...

      Καλη σου βδομαδα με χαμογελο γεματο δυναμη.

      Διαγραφή
  2. http://www.youtube.com/watch?v=ybah-b2dbc8

    Tην Ψυχη μας δεν την αγγιζει τιποτε και κανεις.
    Η Απλοτητα τα λεει ολα...ίσα και σταράτα..και
    δεν ταλαντευεται.

    Καλημερα και ομορφη εβδομαδα...!!! Όαση και ανασα
    και το σημερινο σου. :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και να αδερφέ μου
      που μάθαμε να κουβεντιάζουμε
      ήσυχα, ήσυχα κι απλά.
      Καταλαβαινόμαστε τώρα (?)
      δε χρειάζονται περισσότερα.....

      Εμεις ισως καταλαβαινομαστε με τα απλα οι γειτονες μας ομως δεν νομιζω.

      Καλο βραδυ και καλη βδομαδα και σε σενα. Ο "Μανουσος" μου χαρισε πολυ δυναμη και χαμογελο - σου χαριζω μπολικο απ'αυτο.

      Διαγραφή
  3. εύχομαι ολόψυχα τούτο το κείμενο να είναι αληθινό. να μίλησε πραγματικά έτσι τούτος ο Έλληνας στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου!
    μ' έκανε να αισθανθώ τόσο περήφανη! μ' έκανε να ελπίζω!

    φιλιά και ευχές για μια όμορη νύχτα ή μέρα αόρατή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λυχνε, ειναι οντως αληθινο. Ετσι απλα και γνησια τα εκφρασε και ειμαι σιγουρη πως εκανε πολυ κοσμο περηφανο.

    Σου ανταποδίδω τα φιλια και τις ευχες και σου στελνω μεριδιο κι απο τη δικη μου ελπιδα γιατι εχω αρκετη (παντα προσπαθω να ειμαι αισιοδοξη οτι ολα θα πανε καλα).

    Χαμογελαστο Σαββατοκυριακο να εχεις. :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δείξε μου τον τρόπο,
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ...