Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Ένα κομμάτι γής...

Ένα κομμάτι γής, ένα κομμάτι γής που πεινούσε, γελούσε κι αγκάλιαζε. Ένας βώλος λάσπη που έκλαιε. Και τώρα; Ποιός διάολος μας φέρνει στον κόσμο και ποιός διάολος μας παίρνει;


Νίκος Καζαντζάκης.


4 σχόλια:

  1. αχ πραγματικα τα γραμματα ..ανασα...:))

    δεν ξερω ποιος μας φερνει.. το θεμα νομιζω ειναι.. εμεις τι κανουμε και τι καταφερνουμε εδω πανω....

    σε φιλωωωωω καλη μου φιλη καλα να περνας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κύκλους κάνει η υπαρξή μας ερχόμαστε,φεύγουμε,ερχόμαστε ξανά,και ξαναφεύγουμε,σημασία έχει να παραμένουμε άνθρωποι..Καλό βράδυ να έχεις κι ευχαριστώ για την φιλοξενία σου εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευη μου οτι και να κανουμε δεν νομιζω οτι ειναι ποτε αρκετο, γι αυτο καμια φορα μας περνει και μας σηκωνει που λεει και ο συγγραφεας, μαλλον ομως αυτο ειναι που κανει και τη ζωη μας πιο ενδιαφερον....

    Καλη σου ημερα και "σενα και να περνας ακομα πιο ομορφα.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Kαλως ορισες Νοστος στη γωνια μου.

    Ναι οντως, κυκλους κανει η ζωη μας, και θελω να πιστευω οτι παντα θα υπαρχει ανθρωπια στο πηγαινε-ελα αυτης της πορειας.

    Και 'γω σ' ευχαριστω για την επισκεψη σου, να εισαι καλα και καλο σου βραδυ!

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δείξε μου τον τρόπο,
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ...