Πολλή ομορφιά σ' έχει σκεπάσει,
πολλή ομορφιά, πολλή κι ασάλευτη.
Με τι χέρια να σε κρατήσω
να μη ραγίσει και σκιστεί τ' αλάβαστρο.
Δεν ξέρω τι να κάνω.
Να σε σκεπάσω μ' ένα πανί,
μ' ένα σεντόνι να σε κρύψω,
να σ' αγκαλιάσω ή να σε κλάψω.
Είναι μια ερημιά 'πάνω στα χείλη
είναι μια ερημιά, είναι μια ερημιά τρομακτική,
σαν όταν σκύβεις και φιλάς τα χείλη σου στον καθρέφτη
και σε φοβίζει το ψυχρό κρυστάλλινο φιλί.
(Γιώργος Θέμελης)
Είναι ναι..όμως δεν είναι τόσο τρομακτική όσο πιστεύουμε.Η σιωπή οδηγεί στην ελευθερία
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι η ελευθερία στη σιωπή. Η εσωτερική κατάδυση μονόδρομος και καιη θέαση της αληθινής ζωής μόνη διέξοδος.
Σε Φιλώ.
Ποιητικο μου αερικο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθολου τρομακτικη οταν την απορροφώ και την κανω δευτερο εαυτο μου, ισως μονο σε καποιες στιγμες να την νιώθω λιγο αβασταχτη...
Οπως θα γνωριζεις και 'συ, εχει τη δικη της γλωσσα η σιωπη, φτανει να την μαθουμε να την καταλαβουμε και να την εκτιμησουμε.
Σε φιλω και 'γω με μια καλημερα :)
έντυσες τους όμορφους στίχους με μια υπέροχη φωτογραφία, που την αλήθεια και τη σιωπή αποτυπώνει!
ΑπάντησηΔιαγραφήσε φιλώ και μια γλυκιά καλημέρα σου εύχομαι!
Λυχνε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιπα να "σπασω" τη σιωπη για λιγο, ετσι να κανει κι αυτη ενα διάλειμμα.
Γλυκο απογευμα η βραδυ και σε σενα. :))