Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Μια φορα κι ενα καιρο….


παραθυρι σφραγισμενο
τα χειλη,  ξυλο παλιο, ανθεκτικο…
μες τη φθορα του χρονου 
στομα που αντεχει προσμενοντας
τη στιγμη που ισως καποιος  
ερθει να το ανοιξει


photo by robolos

2 σχόλια:

  1. Kαι όχι μονο να το ανοίξει αλλα να βαλει τεχνη ψυχης και ανασα καρδιας γιατι η αφαιρεση των καρφιων του ερμητικου κλεισιματος οξυδωνεται στο χρονο...τα παλια ξυλα εισπνεουν ζωη και το νεο χρωμα που βαφονται δινει ζωη σε ολοκληρο το σπιτι μονο που θελει χερι επιδεξιο.

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ αερικο μου οπως τα λες ειναι: θελει χερι επιδεξιο , ιδανικο για να ξαναπαρει ζωη!

    Μετα απο τοσες μερες ειδα το σχολιο σου, συμπαθαμε.

    Φιλια πολλα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δείξε μου τον τρόπο,
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ...